Na primavera silenciosa o poeta consegue entrar na súa casa, mais só para atopar o abatemento e a disolución de infinitos voos converxentes de morcegos, que logo asociará ao comportamento da anguía, cando esta, antes de se esvaecer no mar, xa non logre regresar en forma larvaria á terra da que partiu.
En Onde ferve a memoria, morcegos e anguías son, pois, os seus protagonistas, cuxos opostos comportamentos (súbita converxencia e demorada marcha) acaso só pertenzan á memoria do que ficou de nós, reféns tamén da escuridade.
-5%
